Wydarzenia
Gdy powieje harmattan (Mała Sala)
Barbara jest młodą kobietą, która mieszka w Akrze, stolicy Ghany. Jest charyzmatyczna i pewna siebie, jednak jej odwaga znika, gdy wieje harmattan, duszący wiatr znad Sahary. Wraz z wiatrem powracają niechciane obrazy z przeszłości, które odbierają jej spokój ducha. Jako ośmioletnia dziewczynka, Barbara podzieliła los tysięcy ghańskich dzieci zmuszanych do niewolniczej pracy. Przez wiele lat, dzień po dniu, Barbara funkcjonowała w świecie pełnym nadużyć, przemocy i strachu. Przetrwała, a jej doświadczenia dały jej ogromną siłę, żeby o siebie zawalczyć. Z pomocą swojego najstarszego brata, Kweku, i dobrego przyjaciela, księdza Piotra, Barbara stopniowo pokonuje demony przeszłości i stawia czoła ludziom, którzy ją skrzywdzili. To film o niezależnej kobiecie, która wychodzi z traumy i mimo ciemnej przeszłości jest pełna marzeń i ma apetyt na życie
Idzie Nowe - Na luzie
IDZIE NOWE – NA LUZIE
Przegląd krótkich metraży Warszawskiej Szkoły Filmowej
Zapraszamy na pokaz filmów i spotkanie.
Goście: Cezary Orłowski | Tauras Zakevicius | Polina Biliaieva | Tomasz Kurlej | Leon Korzyński | Witold Prokopczyk
Prowadzenie: Artur Zaborski
Wrzucamy na przedświąteczny luz! W cyklu „Idzie nowe” co miesiąc pokazujemy najlepsze krótkie metraże studenckie z Warszawskiej Szkoły Filmowej. Tym razem mamy dla was komedie, również te czarne, trochę absurdu i dużo rozrywki. A na dokładkę – dwa komediowe filmy dwuminutowe. Raz-dwa, na krótko, ale za to jak!
„WIDZISZ?”, 18’, REŻ. CEZARY ORŁOWSKI
Spokojne życie Teresy wywraca się do góry nogami, gdy plama na jej kuchennym oknie zostaje ogłoszona cudem. Gdy pielgrzymi tłumnie odwiedzają dom, Teresa czuje się coraz bardziej niewidzialna.
„ZAPŁATA”, 13’, REŻ. TAURAS ZAKEVICIUS
Gdy samotny ojciec dowiaduje się, że w swojej pracy w fabryce zostanie zastąpiony przez nową technologię, sięga po kreatywne rozwiązania.
„LAMPKA”, 2’, REŻ. LEON KORZYŃSKI
Stara lampka stołowa jeszcze by sobie poświeciła, ale musi zmierzyć się z trudną wędrówką po mrocznym mieście.
„TE CHOLERNE PEONIE”, 15’, POLINA BILIAIEVA
Rita ma 24 lata i jeszcze nigdy nie miała orgazmu. Do dnia swoich kolejnych urodzin postanawia go przeżyć za wszelką cenę.
„GRA NA ZWŁOKI”, 24’, TOMASZ KURLEJ
Praca w krematorium jest dla Błażeja ostatnią deską ratunku. Po rozmowie o pracę Kierownik stawia na stole wódkę. Upojny wieczór zmienia się w przerażający poranek.
„NIEDZIELA”, 2’, REŻ. CEZARY ORŁOWSKI
Pochłonięta telewizyjną transmisją Mszy Świętej babcia nie zauważa rodzinnego ciepła, które jest tuż za jej plecami
„HAJFONGPOL”, 18’, REŻ. LEON KORZYŃSKI
Drew, wietnamski imigrant mieszkający w Warszawie, w tajemnicy rozwija swoją pasję – maluje paznokcie. By spełnić swoje marzenie, musi zmierzyć się z oczekiwaniami surowej matki.
Osoba kuratorska: Zuza/Juzek Kopcińska
Przegląd krótkich metraży Warszawskiej Szkoły Filmowej
Zapraszamy na pokaz filmów i spotkanie.
Goście: Cezary Orłowski | Tauras Zakevicius | Polina Biliaieva | Tomasz Kurlej | Leon Korzyński | Witold Prokopczyk
Prowadzenie: Artur Zaborski
Wrzucamy na przedświąteczny luz! W cyklu „Idzie nowe” co miesiąc pokazujemy najlepsze krótkie metraże studenckie z Warszawskiej Szkoły Filmowej. Tym razem mamy dla was komedie, również te czarne, trochę absurdu i dużo rozrywki. A na dokładkę – dwa komediowe filmy dwuminutowe. Raz-dwa, na krótko, ale za to jak!
„WIDZISZ?”, 18’, REŻ. CEZARY ORŁOWSKI
Spokojne życie Teresy wywraca się do góry nogami, gdy plama na jej kuchennym oknie zostaje ogłoszona cudem. Gdy pielgrzymi tłumnie odwiedzają dom, Teresa czuje się coraz bardziej niewidzialna.
„ZAPŁATA”, 13’, REŻ. TAURAS ZAKEVICIUS
Gdy samotny ojciec dowiaduje się, że w swojej pracy w fabryce zostanie zastąpiony przez nową technologię, sięga po kreatywne rozwiązania.
„LAMPKA”, 2’, REŻ. LEON KORZYŃSKI
Stara lampka stołowa jeszcze by sobie poświeciła, ale musi zmierzyć się z trudną wędrówką po mrocznym mieście.
„TE CHOLERNE PEONIE”, 15’, POLINA BILIAIEVA
Rita ma 24 lata i jeszcze nigdy nie miała orgazmu. Do dnia swoich kolejnych urodzin postanawia go przeżyć za wszelką cenę.
„GRA NA ZWŁOKI”, 24’, TOMASZ KURLEJ
Praca w krematorium jest dla Błażeja ostatnią deską ratunku. Po rozmowie o pracę Kierownik stawia na stole wódkę. Upojny wieczór zmienia się w przerażający poranek.
„NIEDZIELA”, 2’, REŻ. CEZARY ORŁOWSKI
Pochłonięta telewizyjną transmisją Mszy Świętej babcia nie zauważa rodzinnego ciepła, które jest tuż za jej plecami
„HAJFONGPOL”, 18’, REŻ. LEON KORZYŃSKI
Drew, wietnamski imigrant mieszkający w Warszawie, w tajemnicy rozwija swoją pasję – maluje paznokcie. By spełnić swoje marzenie, musi zmierzyć się z oczekiwaniami surowej matki.
Osoba kuratorska: Zuza/Juzek Kopcińska
Jak tworzyłem efekty specjalne do Gry o Tron? Masterclass z Dariushem Derakhshani.
DARIUSH DERAKHSHANI
Dariush Derakhshani jest wielokrotnie nagradzanym Supervisorem VFX, producentem i pedagogiem w Los Angeles. Od ponad 25 lat jest animatorem i nadzoruje niezliczone reklamy, programy telewizyjne i filmy fabularne w Digital Domain, Pixomondo, Zoic Studios, Radium ReelFX, Café FX, Rhythm and Hues, Sight Effects. Doradzał także studiom takim jak Unity, JibJab Studios, Square Enix, Mandoo Pictures i Digital Frontier (Tokyo). Dariush uzyskał tytuł licencjata na Uniwersytecie Lehigh w dziedzinie architektury i teatru oraz tytuł magistra w dziedzinie animacji filmowej, telewizyjnej i komputerowej w USC School of Cinematic Arts i wykłada tę dziedzinę wiedzy od ponad dwudziestu lat. Jest także autorem kilku książek o 3ds Max i Maya oraz licznych programów szkoleniowych wideo dla LinkedIn, fxphd i Pluralsight. Dariush był również wysłannikiem eksperta filmowego w programie American Film Showcase Departamentu Stanu USA, jako prowadzący programy edukacyjne w Armenii. W 2020 roku Dariush dołączył do Instytutu Johna Hughesa jako jego dziekan akademicki, odpowiedzialny za tworzenie i dostarczanie programów nauczania dla filmów i animacji dla klientów takich jak Arizona State University, York University w Kanadzie i The One Academy w Malezji. Dariush jest wieloletnim członkiem Visual Effects Society. Ostatnio zdobył wyróżnienie za swoją pracę VFX na Sitges Film Festival, a także London Advertising Award, wiele nagród Telly i Addy, brązową tablicę z Columbus Film Festival za własną animację i był nominowany do nagrody VES. Obecnie pracuje przy filmie animowanym “Kraina Snów”, który uzyskał zachęty Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej.
Dariush Derakhshani jest wielokrotnie nagradzanym Supervisorem VFX, producentem i pedagogiem w Los Angeles. Od ponad 25 lat jest animatorem i nadzoruje niezliczone reklamy, programy telewizyjne i filmy fabularne w Digital Domain, Pixomondo, Zoic Studios, Radium ReelFX, Café FX, Rhythm and Hues, Sight Effects. Doradzał także studiom takim jak Unity, JibJab Studios, Square Enix, Mandoo Pictures i Digital Frontier (Tokyo). Dariush uzyskał tytuł licencjata na Uniwersytecie Lehigh w dziedzinie architektury i teatru oraz tytuł magistra w dziedzinie animacji filmowej, telewizyjnej i komputerowej w USC School of Cinematic Arts i wykłada tę dziedzinę wiedzy od ponad dwudziestu lat. Jest także autorem kilku książek o 3ds Max i Maya oraz licznych programów szkoleniowych wideo dla LinkedIn, fxphd i Pluralsight. Dariush był również wysłannikiem eksperta filmowego w programie American Film Showcase Departamentu Stanu USA, jako prowadzący programy edukacyjne w Armenii. W 2020 roku Dariush dołączył do Instytutu Johna Hughesa jako jego dziekan akademicki, odpowiedzialny za tworzenie i dostarczanie programów nauczania dla filmów i animacji dla klientów takich jak Arizona State University, York University w Kanadzie i The One Academy w Malezji. Dariush jest wieloletnim członkiem Visual Effects Society. Ostatnio zdobył wyróżnienie za swoją pracę VFX na Sitges Film Festival, a także London Advertising Award, wiele nagród Telly i Addy, brązową tablicę z Columbus Film Festival za własną animację i był nominowany do nagrody VES. Obecnie pracuje przy filmie animowanym “Kraina Snów”, który uzyskał zachęty Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej.
Koncert „Od serca dla serca”
Świąteczny koncert charytatywny “Od serca do serca” to sceniczna inicjatywa studentów II roku aktorstwa Warszawskiej Szkoły Filmowej. W repertuarze znajdą się szeroko pojęte utwory świąteczne wykonywane przez naszych aktorów z wyjątkową oprawą muzyczną. Głównym założeniem wydarzenia jest stworzenie ciepłej, rodzinnej atmosfery oraz zebranie darowizn na szczytny cel. Serdecznie zapraszamy do przeżycia razem z nami tej magicznej, jednoczącej chwili.
DARMOWE WEJŚCIÓWKI DO POBRANIA W KASIE KINA
OD 17:00 OTWARTA PRÓBA GENERALNA
DARMOWE WEJŚCIÓWKI DO POBRANIA W KASIE KINA
OD 17:00 OTWARTA PRÓBA GENERALNA
Ministranci
Grupa nastoletnich ministrantów, sfrustrowana obojętną postawą dorosłych i instytucji Kościoła wobec niesprawiedliwości społecznej, postanawia wdrożyć własny, nietypowy plan odnowy moralnej.
Uzbrojeni w młodzieńczy bunt i własną interpretację Pisma Świętego zakładają podsłuch… w konfesjonale, aby lepiej poznać swoich sąsiadów. Zamaskowani niczym Zorro i z ambicjami na miarę Robin Hooda, stają się sędziami w swoim osiedlowym świecie, pomagając potrzebującym i wymierzając kary za grzechy.
Jednak ich misja zamienia się w niebezpieczną grę, a chłopcy, stosując własny, idealistyczny kodeks honorowy, zaczynają balansować na cienkiej granicy między dobrem a złem. Prawdziwe życie blokowiska miesza się z misją wprost z komiksów o superbohaterach, ale zamiast peleryn, bohaterowie noszą komże.
Film balansuje między dramatem a czarnym humorem, a jego styl przypomina bardziej rapowy manifest niż szkolną katechezę. „Ministranci” to kino, które nie boi się zadawać trudnych pytań o religię, wspólnotę, winę i odkupienie — ale robi to bez kaznodziejstwa, a z luzem, emocją i mocą autentycznego przekazu.
Uzbrojeni w młodzieńczy bunt i własną interpretację Pisma Świętego zakładają podsłuch… w konfesjonale, aby lepiej poznać swoich sąsiadów. Zamaskowani niczym Zorro i z ambicjami na miarę Robin Hooda, stają się sędziami w swoim osiedlowym świecie, pomagając potrzebującym i wymierzając kary za grzechy.
Jednak ich misja zamienia się w niebezpieczną grę, a chłopcy, stosując własny, idealistyczny kodeks honorowy, zaczynają balansować na cienkiej granicy między dobrem a złem. Prawdziwe życie blokowiska miesza się z misją wprost z komiksów o superbohaterach, ale zamiast peleryn, bohaterowie noszą komże.
Film balansuje między dramatem a czarnym humorem, a jego styl przypomina bardziej rapowy manifest niż szkolną katechezę. „Ministranci” to kino, które nie boi się zadawać trudnych pytań o religię, wspólnotę, winę i odkupienie — ale robi to bez kaznodziejstwa, a z luzem, emocją i mocą autentycznego przekazu.
SpoilerMaster - polska klasyka z Michałem Oleszczykiem - Aria dla atlety
Klasyka kina i jej popularyzacja to najważniejsza misja podcastu SpoilerMaster, tworzonego już od niemal siedmiu lat przez Michała Oleszczyka, konsultanta scenariuszowego i wykładowcę Wydziału „Artes Liberales” Uniwersytetu Warszawskiego.
Do tej pory SpoilerMaster promował przede wszystkim klasykę kina światowego, ale przyszła pora na nowy rozdział: we współpracy z warszawskim Kinem Elektronik Michał Oleszczyk przygotował specjalny cykl pokazów, których celem jest promocja kina polskiego i jego klasycznych tytułów.
„Kino polskie jest mi bardzo bliskie, zwłaszcza kiedy klasykę tego kina mogę oglądać w dużej sali, z liczną publicznością. Wtedy czuję, że te filmy żyją. Że rozmawiają z nami — blisko, intensywnie, osobiście”. Michał Oleszczyk
Opis filmu:
ARIA DLA ATLETY (1979, reż. Filip Bajon)
Kino polskie lat siedemdziesiątych to nie tylko zgrzebny realizm i moralny niepokój. To także rozbuchana kreacja, oniryczna przesada i wizualna wyobraźnia Filipa Bajona, który wespół z operatorem Jerzym Zielińskim stworzył w „Arii dla atlety” jeden z najoryginalniejszych filmów europejskich całej dekady. Opowieść o fin-de-siécle’owych perypetiach słynnego zapaśnika Góralewicza (genialny Krzysztof Majchrzak), w którego wyczynach odbija się szaleństwo gnijącej epoki przełomu stuleci, do dziś zadziwia rozmachem i wyobraźnią, a także pozwala marzyć o innej historii kina polskiego — takiej, w której byłoby więcej szaleństwa, fantazji i snu.
Do tej pory SpoilerMaster promował przede wszystkim klasykę kina światowego, ale przyszła pora na nowy rozdział: we współpracy z warszawskim Kinem Elektronik Michał Oleszczyk przygotował specjalny cykl pokazów, których celem jest promocja kina polskiego i jego klasycznych tytułów.
„Kino polskie jest mi bardzo bliskie, zwłaszcza kiedy klasykę tego kina mogę oglądać w dużej sali, z liczną publicznością. Wtedy czuję, że te filmy żyją. Że rozmawiają z nami — blisko, intensywnie, osobiście”. Michał Oleszczyk
Opis filmu:
ARIA DLA ATLETY (1979, reż. Filip Bajon)
Kino polskie lat siedemdziesiątych to nie tylko zgrzebny realizm i moralny niepokój. To także rozbuchana kreacja, oniryczna przesada i wizualna wyobraźnia Filipa Bajona, który wespół z operatorem Jerzym Zielińskim stworzył w „Arii dla atlety” jeden z najoryginalniejszych filmów europejskich całej dekady. Opowieść o fin-de-siécle’owych perypetiach słynnego zapaśnika Góralewicza (genialny Krzysztof Majchrzak), w którego wyczynach odbija się szaleństwo gnijącej epoki przełomu stuleci, do dziś zadziwia rozmachem i wyobraźnią, a także pozwala marzyć o innej historii kina polskiego — takiej, w której byłoby więcej szaleństwa, fantazji i snu.
W innym świecie (Mała Sala)
Ta pełna humoru opowieść o walce o marzenia i ideały, została uznana przez włoskich krytyków komedią 2024 roku. Lekki, zabawny ton łączy się tu z dużym szacunkiem dla instytucji edukacyjnych i nauczycieli, odpowiedzialnych za to, by wychowywać kolejne pokolenia.
Dziennikarze nazywają ten film włoską wersją hitowej „Lunany. Szkoły na końcu świata”
W KINACH OD 5 GRUDNIA 2025
Przed nauczycielem szkoły podstawowej Michele Cortese zdaje się otwierać nowe życie. Po 35 latach nauczania w miejskiej dżungli, przeprowadza się ze stolicy Włoch do odległej sielskiej wioski Rupe w Parku Narodowym Abruzji. Przydział do pracy w Instytucie im. Cesidio Gentile jest spełnieniem jego marzeń. Ma nadzieję, że w tym spokojnym miejscu uda mu się znaleźć szczęście i odzyskać wiarę w wartość zawodu nauczyciela. Jednak życie w górach, i to w środku zimy, jest bardziej wymagające, niż mógł sądzić. Powoli pokonuje swe wielkomiejskie przyzwyczajenia i zżywa się z – początkowo podśmiewającymi się z niego – mieszkańcami wioski.
Kiedy wszystko wydaje się iść w dobrym kierunku, nadchodzi niespodziewana wiadomość, że szkoła zostanie zamknięta w czerwcu z powodu braku zapisów. Rozpoczyna się wyścig z czasem, a pomysł na ocalenie szkoły wydaje się być mocno kontrowersyjny…
Dziennikarze nazywają ten film włoską wersją hitowej „Lunany. Szkoły na końcu świata”
W KINACH OD 5 GRUDNIA 2025
Przed nauczycielem szkoły podstawowej Michele Cortese zdaje się otwierać nowe życie. Po 35 latach nauczania w miejskiej dżungli, przeprowadza się ze stolicy Włoch do odległej sielskiej wioski Rupe w Parku Narodowym Abruzji. Przydział do pracy w Instytucie im. Cesidio Gentile jest spełnieniem jego marzeń. Ma nadzieję, że w tym spokojnym miejscu uda mu się znaleźć szczęście i odzyskać wiarę w wartość zawodu nauczyciela. Jednak życie w górach, i to w środku zimy, jest bardziej wymagające, niż mógł sądzić. Powoli pokonuje swe wielkomiejskie przyzwyczajenia i zżywa się z – początkowo podśmiewającymi się z niego – mieszkańcami wioski.
Kiedy wszystko wydaje się iść w dobrym kierunku, nadchodzi niespodziewana wiadomość, że szkoła zostanie zamknięta w czerwcu z powodu braku zapisów. Rozpoczyna się wyścig z czasem, a pomysł na ocalenie szkoły wydaje się być mocno kontrowersyjny…
Jeśli chcesz na bieżąco otrzymywać informacje o wydarzeniach, zapisz się do NEWSLETTERA.
Wysyłamy tylko istotne informacje o nowościach, zmianach lub odwołanych wydarzenia.